Λόρδος Μπάιρον, «[Πλανιέται μ’ ομορφιά…]» (μτφ. Γιώργος Πολυχρόνης)

Λόρδος Μπάιρον

«[Πλανιέται μ’ ομορφιά…]»

Πλανιέται μ’ ομορφιά, θαρρείς

   σαν την πολύαστρη νυχτιά:

σκοτάδι μα και φως θα βρεις

   στο βλέμμα της και τη θωριά –

φέγγος που μάταια αναζητείς

   μες στης ημέρας την πυρά.

Μια αχτίδα ή σκιά ακόμη

   θα ’χαν την αρμονία ταράξει

που ρέει στην εξαίσια κώμη·

   μα και η σκέψη έχει ταιριάξει

στην όψη της, και κάθε γνώμη

   όμορφη, σαν του νου τη φτιάξη.

Κι ακόμη, λες, τα βλέφαρά της,

   οι παρειές της: όλα αυτά –

οι φράσεις, τα χαμόγελά της –

   προδίδουν μια αρμονία γλυκιά:

σημεία ζωής καλοσυνάτης,

   καρδιάς που αγαπάει αγνά.

***

Lord Byron (πλήρες όνομα: George Gordon Byron, 1788-1824), στα Ελληνικά και «Βύρων», μεγάλος Άγγλος ποιητής και φιλέλληνας.

Τίτλος πρωτοτύπου: «She Walks in Beauty» (1814).

Μετάφραση: Γιώργος Πολυχρόνης