Ανθρωπόμορφοι Έλληνες, ανθρωπόμορφες Ελληνίδες, καλώς ήρθατε σε ένα ακόμα επεισόδιο του «Ταξιδεύοντας με τον Ελευθέριουμ»! Πριν από τρία χρόνια, στο πρώτο τεύχος του BANAL, είχα γράψει για τη Βιέννη, και μιας που η Αυστρία είναι η μόνη χώρα που έχω επισκεφτεί τέσσερις(!) φορές, είπα να σας ξαναπάω εκεί, αλλά κάπου μαγικά, κάπου που δεν γίνεται να πάτε και να μη σας βγει αυτόματα να κάνετε yodel σαν να παίζετε σε επεισόδιο της Χάιντι – ναι, ναι, αυτής που έκανε παρέα με την Ασπρούλα.
Κάπου εκεί κοντά στις Άλπεις, υπάρχει μια λίμνη που ακούει –ίσως και να μην ακούει, αλλά πιάσατε το νόημα– στο όνομα «Χάλστατ». Αρχικά, πήγα εκεί με την αδερφή μου και την ξαδέρφη μου τον Νοέμβριο του 2023 και μείναμε για ένα βράδυ στο Μπαντ Γκόιζερν. Μόλις φτάσαμε στο χωριό, νιώσαμε κάθε ρυτίδα στο πρόσωπο να εξαφανίζεται από το κρύο! Ένα θα πω: η θέα από το δωμάτιο φοβερή, το είχαν στολίσει και χριστουγεννιάτικα, και ήταν σαν να βρίσκομαι σε κάποιο όνειρο! Κατευθείαν όμως φύγαμε για να πάμε στο Χάλστατ, το πιο όμορφο χωριό που έχω δει στη ζωή μου. Γραφικότατο, με απίστευτη θέα από τη μία πλευρά στα βουνά με τα έλατα και από την άλλη πλευρά στη λίμνη. Τα δάχτυλά μου δεν τα ένιωθα από το κρύο, αφού ήμουν μονίμως χωρίς γάντια για να βγάζω φωτογραφίες ανά δύο βήματα! Το μόνο που του έλειπε ήταν λίγο χιόνι, οπότε, όταν πάτε εσείς, κανονίστε να είναι χειμώνας. Βέβαια, αν πάτε καλοκαίρι, μπορείτε να κάνετε εκδρομές γύρω από τη λίμνη με καραβάκια. Στο τέλος της ημέρας, κάτσαμε να φάμε σνίτσελ σε ένα από τα τουριστικά μαγαζιά που υπήρχαν εκεί, το οποίο δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα, καθώς υπάρχουν αξιόλογα εστιατόρια στην περιοχή, αλλά λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε! Ώπα… «άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε» ήθελα να γράψω!
Αν ποτέ πάτε Αυστρία, να πάτε οπωσδήποτε μονοήμερη στο Χάλστατ. Αν θέλετε να μείνετε εκεί, υπάρχουν πολλά μέρη τριγύρω που αξίζουν εξίσου.
Φίλες, φίλοι και funs, μέχρι το επόμενο άρθρο, «αντουταλέ», «ορεβουάρ» και «μπον βουαΓΙΑΖΖΖ»!
