When you explain it, it becomes BANAL.

Σκύλες της Λύσσας(-Βόνας)

Το thumbnail του άρθρου με τίτλο Σκύλες της Λύσσας(-Βόνας)

Ανθρωπόμορφοι Έλληνες, ανθρωπόμορφες Ελληνίδες, καλώς ήρθατε σε ένα ακόμα επεισόδιο του «Ταξιδεύοντας με τη Θεία Ρίτσ… με τον Ελευθέριουμ»! Έχουμε καιρό να ταξιδέψουμε παρέα, οπότε λέω να σας πάω μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό και την πανέμορφη Λισαβόνα!

Αν ακούτε «Λισαβόνα» και δεν σας έρχεται στο μυαλό το Euro 2004 και το «Πειρατικό», δεν μπορείτε να είστε φίλοι μου! Μια πόλη βγαλμένη από παραμύθι και θρίλερ παράλληλα. Όσοι έχετε πάει, θα καταλάβετε γιατί τη λέω «θρίλερ», μ’ αυτές τις ανηφόρες που έχει! Καλά, χρυσά τα τραμ, αλλά εμείς είπαμε να το παίξουμε fit! Η πόλη είναι γεμάτη χρώματα και σ’ αυτό βοηθούν πολύ τα πολύχρωμα πλακάκια, ή γνωστά κι ως azulejo, που διακοσμούν τα εξωτερικά, αλλά και τα εσωτερικά πολλές φορές, των σπιτιών. Σίγουρα θα έχετε δει κάτι αντίστοιχο στην κουζίνα κάποιας θείας ή κάποιου θείου που τη διακοσμούν με αυτοκόλλητα σε στυλ πλακάκια-μοζαΐκ! Για τους λάτρεις της νυχτερινής ζωής, να πάτε οπωσδήποτε στην Barrio Alto. Μου φάνηκε αδιανόητο, αλλά η μπύρα είναι πάμφθηνη στην Πορτογαλία. Και για τους λάτρεις των ήσυχων περιοχών, σας συστήνω την Alfama. Ειλικρινά, είναι σαν χωριουδάκι μέσα σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα!

Οι Πορτογάλοι φημίζονται για τα ταξίδια τους ανά τους αιώνες στη θάλασσα, οπότε είναι παραδοσιακά και πολύ καλοί ψαράδες. Το πιστεύω ότι τρώνε ψάρια κάθε μέρα όλη μέρα, ακόμα και με τον καφέ! Σίγουρα, όταν πάτε, να δοκιμάσετε pastel de nata, τα οποία θα βρείτε παντού! Είναι μικρά ταρτάκια, με γεύση σαν… μπουγάτσα! #ΣανΤηνΜπουγάτσαΔενΈχειΌμως.

Μην ξεχάσετε να πιείτε λικέρ ginja (τζίνια)! Συγκεκριμένα, στη γειτονιά Alfama υπάρχει ένα γλυκύτατο ηλικιωμένο ζευγάρι, οι οποίοι έχουν στολίσει έναν πάγκο και πουλάνε ginja στους περαστικούς. Σας συστήνω να πάρετε σε σοκολατένιο κυπελλάκι, 100% εγγύηση υπεροχότητας!

Βέβαια, στην Πορτογαλία, στη μικρή και γλυκούλα Beja, στα νότια της χώρας, βρέθηκα πάλι με τη βοήθεια του Erasmus+ και της «Youthfully Yours». Το συγκεκριμένο training course είχε ως θέμα το podcast και πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε κι εμείς οι ίδιοι. Ήμασταν 25 άτομα από Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ρουμανία. Μια φοβερή εμπειρία, η οποία μου χάρισε την ενδέκατη ερασμίτικη οικογένειά μου! Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτό το πρόγραμμα με τέσσερις λέξεις, αυτές θα ήταν «BabyTV», «chicken», «Sport Cafe» και «podcast»! Δεν βγάζουν νόημα, αλλά αυτή είναι και η μαγεία των Erasmus+ προγραμμάτων!

Φίλες, φίλοι, φίλα, μέχρι το επόμενο άρθρο, αντουταλέ, ορεβουάρ και μπον βουαΓΙΑΖΖΖ!


Μοιράσου το με αγαπημένους σου